Ғылыми жоба Виртуалды машиналарды қолдану үдерісі.

ӘОЖ

004.4

Виртуалды машиналарды қолдану үдерісі.

Күмпейсов.Т.Н

Гуманитарлы экономикалық колледж

«»Техник бағдарламашы» оқытушысы, Семей қаласы

Білім беруде ақпараттық және коммуникациялық технологияларды (АКТ) пайдаланумен байланысты заманауи білім беру үдерісінде қауіпсіздікке көп көңіл бөлінеді – яғни білім алушылардың дербес компьютерін қауіпсіз пайдалануы.

Виртуалды машиналар технологиясы бір компьютерде бірнеше түрлі операциялық жүйелерді бір уақытта іске қосуға мүмкіндік береді. Немесе, кем дегенде, компьютерді қайта іске қоспай, бір жүйенің ортасында жұмыстан екіншісіне жылдам өту. Сонымен қатар, қосымша, "қонақ" операциялық жүйемен жұмыс істей отырып, сіз нақты жүйемен жұмыс істеудің толық елесін ала отырып, оның мүмкіндіктерін пайдалануда ешқандай шектеулерді сезінбейсіз. Сонымен қатар, сіз мұндай жүйеде әртүрлі аз зерттелген немесе оған ықтимал қауіпті операцияларды орындай аласыз, салдары туралы мүлдем алаңдамай: өйткені жүйе виртуалды болып табылады және оның күйреуі тек бір-екі файлдың зақымдануын білдіреді, олардың болмауы нақты жүйенің жұмысына еш әсер етпейді .

Виртуалдандырудың бірінші жүйелері операциялық жүйелер шеңберінде пайда болды және негізгі міндеттерді орындаумен қатар виртуалды ДК құруға мүмкіндік берді. Осы бағыттың дамуы бағдарламалық қамтамасыз етудің жеке класының – гипервизорлардың пайда болуына әкелді. Гипервизор аппараттық платформаға тікелей орнатылады және барлық қол жетімді ресурстарды ұсынады – процессордың мегагерцтері, жедел жадының мегабайттары, сақтау орнының гигабайттары және виртуалды машиналардың көп саны үшін желінің өткізу жолағы. Гипервизор әрбір Виртуалды машина үшін осы ресурстарды жасап қана қоймай, сонымен қатар көптеген тұтынушылар арасында ресурстарды қайта бөледі және виртуалды сервердің толық өмір циклін қамтамасыз етеді. [1].

Білім беру үдерісінде виртуалды машиналарды қолдану компьютерді және операциялық жүйені зияннан қорғауға арналған, өйткені виртуалды машина нақты операциялық жүйеден оқшауланған. Виртуалды машинамен кез- келген іс-қимылдарды орындау кезінде нақты компьютер өзгермейді.

Сондай-ақ, бағдарламалық қамтамасыз ету және олардың операциялық жүйелермен үйлесімділігі мәселесі туындайды. Ақпараттық технологиялардың дамуына байланысты, білім беру процесінде бағдарламалық өнімдердің жаңа нұсқалары әрдайым пайдаланылмайды.

Қазіргі уақытта білім беру үрдісі үнемі жетілдіруді талап етеді. Қазіргі таңда білім беру қызметі ақпараттандыру үдерісімен тығыз байланысты, ал жылдам қарқынмен байланысты ақпараттық технологияларды дамыту, оларды білім беру процесінде қолдану әрдайым уақтылы жүзеге асырыла бермейді. Осыған байланысты оқу процесін ұйымдастыруға көмектесетін бағдарламалық құралдарды пайдалану қажеттілігі туындайды. Виртуалды машина білім беру үдерісіне жаңа ақпараттық технологияларды интеграциялау процесін "тегістеуге" арналған.

Компьютерлік пәндерді оқу кезінде білім беру үдерісінде жаңа ақпараттық технологияларды пайдалану білім беруді ақпараттандырудың жаһандық үдерісінің ажырамас бөлігі болып табылады.

Виртуалдау - біздің болашағымыз. Бұл технология компьютер үшін қауіп-қатерсіз көптеген нәрселерді көруге мүмкіндік береді. Қазіргі компьютердің қуаты бірнеше адамның жұмыс істеуіне жеткілікті. Оларға тіпті бірнеше операциялық жүйелерді іске қосуға болады. Бұл қандай да бір адамдарға кәсіби тапсырмаларды шешу үшін, белгілі бір нақты операциялық жүйені іске қосуды талап етуде қажет болады. Мысалы, жаңа Windows 7-де сіз қиындықсыз виртуалды XP операциялық жүйесін еш қиындықсыз іске қоса аласыз. Виртуалды машинаны кез келген бағдарламамен қауіпсіз жұмыс істеуге мүмкіндік беретін Linux орталарында да іске қосуға болады. Заманауи компьютерлер виртуалдандырудың кез -келген міндеттерін шеше алады.

Виртуалды машиналар эксперименттер үшін шексіз мүмкіндіктерді ашады. Ең бастысы-оларды барынша ықтимал жанама әсерлерді көздей отырып және оларды жою жоспарын жасап, дұрыс пайдалану.

Соңғы онжылдықта виртуалдандыру технологиялары алға айтарлықтай серпіліс жасады, соның арқасында түрлі міндеттерді шешу кезінде жаппай қолданыла бастады.

Виртуалды машиналарды оқу процесінде пайдалану нақты компьютердің операциялық жүйесіне компьютердің жадын қажетсіз файлдармен толтырудан арылту арқылы ұзақ уақыт қызмет етуге көмектесе алады.

Виртуалды машиналарды пайдалану салалары бүгінгі күні виртуалды машиналардың мүмкіндіктері сияқты кең ауқымды. Оларды үйде де, басқа мекемелерде да пайдалануға болады, оны алдын- ала кез келген заманауи ақпарат тасығыш құралға көшіре отырып, қолдануға болады.

Ақпараттық технологияларды пайдаланумен байланысты қазіргі заманғы білім беру процесінде, сондай-ақ олардың жылдам дамуы жағдайында кейбір пайдаланылатын бағдарламалар операциялық жүйелердің қазіргі нұсқаларымен үйлеспеуі мүмкін. Осыған байланысты виртуалды машиналарды пайдалану қажеттілігі туындайды [2].

Бүгінгі таңда білім беруде компьютерлерді пайдалану білім беру үдерісінің ажырамас бөлігі болып табылады. Олар ақпараттық және коммуникациялық технологиялар мамандарын даярлау үшін ғана емес, сонымен қатар, басқа да салаларда көптеген бағыттары қолданылады. Мысалы, қандай да бір үдерістерді автоматтандыру, әртүрлі оқу жағдайларын имитациялау: оқу тренажерлары, симуляторлар, техникамен жұмыс істеуге арналған бағдарламалар және т. б. түрлі станоктарда жұмыс істеуге мамандарды дайындау үшін қолданылады.

Ақпараттық технологиялардың дамуына байланысты қазіргі заманғы компьютерлерде операциялық жүйелердің жаңа нұсқалары пайдаланылады. Ескі нұсқаларды пайдалану орынсыз болады.

Бірақ операциялық жүйелердің жаңа нұсқалары бізді қызықтыратын қосымшалармен үйлесімді емес. Үйлесімділік мәселесі виртуалды машиналарды пайдалану арқылы шешіледі.

Білім беру процесінде виртуалдау технологияларын, атап айтқанда виртуалды жұмыс үстелдерін немесе виртуалды машиналарды пайдалану бір жағынан білім беру мекемесін материалдық қамтамасыз етумен және пайдаланушылардың жұмыс орындарына қызмет көрсетумен, ал екінші жағынан үйлесімділік және қауіпсіздік проблемасымен байланысты көптеген мәселелерді шешеді.

Виртуалды машиналарды пайдалану студенттердің білім беру мекемелерінде оқитындар үшін де, ақпараттық технологиялар саласындағы мамандар үшін де көптеген артықшылықтар береді. Бұл жұмыстың жоғары қауіпсіздігі, бағдарламаларды тестілеу мүмкіндігі, және виртуалды машинаны баптау ортасы ретінде пайдалану арқылы оқыту мүмкіндігі. Виртуалды машиналарды пайдалану ақпараттық технологияларды дамытуға байланысты бірқатар себептерге негізделген, соның ішінде дербес компьютерлер мен серверлік жабдықтардың есептеу қуатының өсуі, сондай-ақ компьютерлік жабдықтың көмегімен шешілетін міндеттер шеңберінің кеңеюі.

Қазіргі уақытта виртуалдау платформасы нарығында бірнеше көшбасшы компаниялар бар: VMware (EMC корпорациясының тәуелсіз бөлімшесі), Microsoft, Oracle, XenSource, Parallels, SWsoft, Virtual Iron және басқалар. Әрбір өндірушілердің платформасында өзінің артықшылықтары мен кемшіліктері бар. Алайда Windows хосты жүйелеріне арналған виртуалдандырудың пайдаланушылық (үстелдік) жүйелеріне қатысты, сөзсіз көшбасшыларды саусақпен санауға болады: VMware, Oracle және Microsoft компаниялары .

Компанияның үстелдік жүйелері үшін пайдаланушыларға бірнеше тегін өнімдер ұсынылады: VirtualBox (Oracle), Hyper-V (Microsoft, бұрынғы Microsoft Virtual PC) және VMware Workstation Player (VMware). Сонымен қатар, қауымдастық әзірлейтін QEMU виртуалды машинасы бар [3].

ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ:

1. Теньковская, Т. С. Виртуализация компьютера / Т. С. Теньковская. — Текст : непосредственный // Молодой ученый. — 2015. — № 23 (103). — С. 235-237. — URL: https://moluch.ru/archive/103/23851/ (дата обращения: 08.05.2020

2. Алексей Гультяев. ВИРТУАЛЬНЫЕ МАШИНЫ Несколько компьютеров в одном

3. Виртуальные машины [Электронный ресурс]. – Режим доступа: http://all-ht.ru/inf/vpc/p_0_0.html (дата обращения: 24.09.2015).

4. Гилев В.М. Виртуальные машины: анализ дидактических принципов [Текст] / В. М. Гилев // Вестник Пермского национального исследовательского политехнического университета. Проблемы языкознания и педагогики. – Пермь: Издательство «Пермский национальный исследовательский политехнический университет», 2016. – С. 109-116.