"Жаны жырға құмар жандар"

Айтқұл Диана 7 «А»

Кітап-алтын қазына

Кітап-алтын қазына,

Балалар соны біле ме?

Кітап оқып балалар,

Білімді боп жүре ме?

Білекті бірді жығар,

Білімді мыңды жығар.

Мағынасын түсінсең,

Мақсатқа жетер балалар.

Білімді оқы, үйрен сен,

Деп айтпа, бәрін білемін.

Үлгісімен атамның

Өлең жазып көремін.

Достарымды оқуға

Мен шақырып көремін.

Ұстаздардың үмітін,

Ақтайды деп сенемін.

Саған үміт артады,

Ата-анаң, ұстаз, бәрі де.

Міндетің сенің түсінсең,

Үмітін ақтау бәрінің.

Ақындардың бәрі де,

Шақырар бізді білімге.

Кішілерге үлгі боп,

Мен шақырам білуге.

Талапты да, салмақты,

Ұқыпты да, ардақты.

Болу үшін мына сен

Көп оқығын кітапты.

Айтқұл Диана 7 «А»

Өзен

Сарқырап өзен ағып жатыр таудан,

Қызығарсың өзенге жарқырап аққан.

Сылдырлап ағып жатыр мына өзен,

Көрген жанды өзіне тамсандыра алған.

Суын іш, жазыларсың бар дертіңнен,

Табиғаттың бәріне сән келтірген.

Маңайында өсіп тұр түрлі өсімдік,

Секілді мұның бәріне жан бітірген.

Егер де тасып ақса сол өзен,

Барлық жерге өзеннің суы жеткен.

Өзен тасып аққан соң,

Барлық жерге көгеріп шөптер өскен.

Жанабында өсіп-өнген талай ел,

Өзенде түрлі-түрлі балық өсер.

Балықтың дәмін татып білу үшін,

Өзеннің маңайына сен де кел!

Әбдірейм Гүлмира 10 «В» сынып

Тілім мәңгі жасайды

Көңілімнің махаббатын оятқан,

Жүрегімнің түбіне терең бойлаған.

Қазағымның ғажап тілі жасасын,

Осы тілде бесік жырын тыңдағам.

Естимін мен, естимін жүрек үнмен,

Қайта-қайта есту үшін өмір сүрем.

Шіркін-ай қазағымның ғажап тілін,

Естісе екен таң қалып, барша әлем.

Тілім менің айбыным ұрандатар,

Жетелейтін шыңдарға қырандатар.

Сенемін мен болашақта тілімнің,

Күн туады бар ғаламды мойындатар.

Жүрегімнен өшпес мәңгі өр тұлғаң

Өр тұлғалы, өжет мінез, ер қайсар,

Жыр таусылмас өзің жайлы біз айтар.

Батырлыққа толы әрбір ісіңді,

Үлгі етеді, бүгінгі ұрпақ, біз жастар.

Әрқашанда әділдікті жақтаған,

Алаяқ пен сұмдарды ол даттаған.

Жәңгір хан мен Баймағамбет сұлтанға,

Қарсы тұрып, мадақтау жыр айтпаған.

Рухшыл ағам әрбір ісің өнеге,

Елін, жерін қастерлейтін ерлерге.

Ереуіл атқа ер салған сен ер едің,

Қан мен жаның садаға болды еліңе.

Халқының мұңын қосқан өлеңге,

Мамыражай болса екен жерімде.

Шөбі шүйгін қазақ жерін қастерлеп,

Арманы еді ел қондыру Еділге.

Орындалды арман, жеттік тәуелсіздікке,

Көтерілді көк туым қазір көкке.

Махамбет салған дара жол таңдауымыз,

Жетелейді, жігер сыйлап бізді ерлікке.

Елім үшін аянбаймын жан құрбан,

Ізбен келем өзің ойып жол салған.

Мың қазаққа бас болған дана бабам,

Жүрегімнен өшпес мәңгі өр тұлғаң.