Жақсылық жасау дегеніміз – өздерін айтқандай адамдарға, айналаға, табиғатқа қайырымдылық пен қамқорлық жасауды, оларды жақындастырады, достасырады. Олардың бір-біріне деген сыйластығы артады. Өйткені қиналған сәтте алынған көмек ешқашан ұмтыламйды. Бүгін біз «Адами қарым – қатынасқа үйренейік» тарауының қорытынды сабағында жақсылық жасаудың, жақсылықтың адам өміріндегі маңыздылығын тағы бір рет еске түсірейік.

• Мәтінмен жұмыс

• Жақсылықтың мәнін ашып түсіндіру мақсатында әңгімелеу жүргізу. Әңгіме үнтаспа арқылы таңдатылады (Үнтаспаға жазба дайындалғанда автордың сөзі бір дауыспен, жақсылықтың сөзі екінші дауыспен, жамандықтың сөзі үшінші дауыспен жазылғаны тиімді шығуы мүмкін.

                              Жақсылық пен Жамандық

Ертеде адам ата өз ұрпағын сынау үшін адамның оң иығына жақсылықты, сол иығына жамандықты отырғызып қойыпты. Адам бір іс жасарда жақсылық істе десе, жамандық істеме деп сыбырлайды екен. Сөйтіп адамның  бойында қай қасиет басым екенін байқамаққа оны сапарға аттандырыпты. Адам біраз жол жүріп, өзен жағасымен шаршап келе жатса, судың жағасына шығып қалған балықты көрді. Балық секіріп суға жете алмай жатыр екен. Жақсылық жаны ашып: Адам ана балыққа көмектесіп жібер,- десе, Жамандық: Қой, жөніне жібер, уақытыңды алам, -дейді.

Адам әрірек асып барып, мойнын бұрып қарайды. Балық шарасыздан көзі жәутеңдеп көмек сұрағандай болады. Адам шыдай алмай кері бұрылып барып, балықты суға салып жібереді. Балық ризашылығын білдіріп, суда ойнақшып секіріп, құйрығын бұлғақтатып, суға сүңгіп кетеді.

Адам одан әрі жүре береді. Бір теректің қасынан өтіп бара жатып, шыр-шыр еткен дауысты естіп тұра қалады. Еңкейіп енді көтерейін деп жатса, Жамандық: Осы торғайдың балапанына бола жолдан қалмақпысың? Оны көтеріп ұясына салу үшін теректің басына шығу керек. Мерт болсаң қайтесің? Өзің далада ит-құсқа жем боласың ғой дейді. Адам ойланып тұрып қалады. Осы сәтте Жақсылық: Ей адамзаттың баласы, сен әлсіздерге қорған болып, қол ұшыңды беру үшін жаратылғансың. Мына бейшара балапанды ұясына сала кет. Шарапаты тиеді, -дейді. Адам тағыда шыдай алмай балапанды алып теректің басына өрмелеп шығып, ұясына салып кетеді. Балапан шиқ –шиқ етіп, қанатын қағып, риза болды. Адам демалып алмақшы болып отыра бергенде аяғының астында бидайдың дәнін әрең сүйреп бара жатқан құмысрсқаны көзі шалады. Құмысрсқа дәннің ожақ бұжағына шығып, қозғауға ыңғайлы ретін таба ламай, ісі өнбек келеді екен. Адам әуелі жамандықтың айтуымен сөзіне құлақ түреді. Ол: Әй адам-ау қалй ғана адамдығынан айнып кетуге әзір тұрасың. Бұл құмысрсқа өзінен үлкен дәнді  сүйреп, машақаттанып келе жатқанда қол ұшыңды көрсетіп долына салып жіберудің орнына, оны қызықтап, ермек қылғын келгені қалай? Одан да еңбек етуді осы кіп-кішкене тіршілік иесінен үйренбейсің бе? – деп налынған екен. Адам өз ойынан ұялып, райынан қайтады. Сөйтіп Адам ата ұрпағын шақырып алып:

Міне, балам жамандыққа ерсең жаман боласың. Жақсылыққа ерсең жақсы боласың. Мен саған үш сын бердім. Үшеуінен де өттің. Разымын. Енді осылай адамдығынан айнымай, айлаңа қамқор болып, жамандыққа жоламай жақсылыққа жолдас бол,- деп батасын берді. Содан бері адам баласы жақсылықпен мұратын жетіп келеді екен.