Менің мамандығым

Абенова Л.К.

Мұғалім! Әрбір адам өткенге қарап, балалық шағын есіне алады. әрине, естеліктердің тереңдігінде, мектепке жіберілген жарқын сезімдер мен ойларды мұғалімге табады.

Бұл сөз балалық шақтың ең жылы естеліктерімен байланысты. Мұғалім мектептің алдында алғаш рет балалармен кездесіп, тәуелсіз өмірге барады.

Мұғалімдер мамандығы мәңгілік деп аталады. Мұғалім мамандығы күнделікті қиын жұмыс және білім жеңу күнделікті мерекесі. Мұғалім үшін шәкірттерінің жетістіктерін көруден асқан бақыт жоқ. Мен өзімнің мұғалім болғаным туралы әңгімелеп беремін.

Сынып жетекшім Бақыт Елекешова ұстазыма ұқсап осы мамандықты таңдадым. Ол бізге математика пәнінен сабақ берді. Ұстазымның маған қатты ұнаған жері өте ауыр есептерді шығарғаны, жаңа материалдарды жақсы жеткізгені және барлық оқушыларға бірдей қарым-қатынаста болғаны ұнады. Ұстазым маған үнемі көмекшім және кеңесші бола отырып, қиындығы жоғары есептерді шешуге көмектесті, оқушыларға жаңа тақырыпты игертпейінше тыным таппайтын. Апайым мықты әрі төзімді жан. Мен оған ұқсағым келді.

Мен жас күнімнен бастап мұғалім болуды армандадым. Мектепті бітіріп, сол арманыма қол жеткіздім.

Қазір мен физика пәнінің мұғалімімін.

Мен енді түсінгендеймін, таңдаған мамандығымның жеңіл еместігін. Институтта төрт жыл бойы білім нәрімен сусындап, мұғалім болып алғашқы қадам бастым. Күн сайын білім мен өмірлік тәжірибе алмасып, сапалы білім беріп, олардың орынды пайдалануға жұмсадым, және де керемет мұғалімдерді кездестірдім. Олар мен үшін жолды ашты, мен білімді де білікті болуым керек, себебі мақтанышпен айтылатын «Ұстаз» әдемі атағына ие болуға тиіспін.

Мен өз мамандығымды жақсы көремін, балалармен жұмыс істеуді ұнатамын, оларға жаңа материалдарды түсіндіріп, талдау жұмыстарын жүргіземін. Бірақ мектепте жұмыс істеудің қиындығы бар, өйткені мұғалімнің жұмысы сабақ және сабақтан тыс іс-әрекеттер ғана емес, көптеген басқа да міндеттер атқарады.

Ұстаз сыныпқа кіретін әрбір баланы қабылдауға және жақсы көруге тиіс. Өзінің жылуының бір бөлігін беріп, олармен үлкен шыдамдылық танытып, білетін жақсы нәрселерін үйретуі тиіс.

20 жылдық мектеп бітіру кеште, мен өзімнің ұстазыма арналған алғыс сөзімді сахнаға шығып айттым. Ұстазыма деген менің барлық құрметімді және алғысымды жеткізгім келді. Мен өзімнің алғыс сөзімнің өз мақсаттарына жеткенін түсіндім: себебі ұстазымның көз алдында жасты байқадым. Менің ойымша, ол да өз мақсатына жетті.

Қазіргі уақытта мен Ә.Құдабаев атындағы № 197 мектепте жұмыс істеймін. Мектепте өткізген осы жылдарымдакөптеген биіктерге қол жеткіздім.

Оқытушылардың «Үздік физик-2017» қалалық байқауына қатысып жүлделі 3-ші орынды иелендім. Менің оқушыларым облыстық және қалалық ғылыми жобалар мен байқауларға қатысып көптеген жүлделі орындарға және пәндік олимпиадалардан да жүлделі орындарға ие болды.

  Мен мұғалім болғаныма өте қуаныштымын. Менің жұмысым - өмірдің мәні. Оқушылар өздерінің көңіл-күй түсіне, әдеттеріне, әрекеттеріне ие гүлдер сияқты.

Кез-келген адам мұғалім бола алмайды. Ұстаздық - бұл табиғат пен таланттықты қажет етеді. Мұғалімдерсіз, жақсы дәрігер бола алмайды, ұшқыш да, әскери да бола алмайды. Мұғалім - бұл міндетті адам, ол өзінің барлық оқушылары үшін, барлық кедергілерге дайын.

Өйткені мектепте күнделікті біз балалық шаққа қайта ораламыз. Кейде біз үшін оңай болмаса да, біз балаларды тәрбиелеп дұрыс жолға саламыз. Жылдан жылға біз ақылды боламыз, тәжірибе жинаймыз. Бізбен бірге балаларымыз өседі.

      Мектептің ауласына шыққанда сондай әсерлі, барлық оқушылар бір-бірімен тіл табысып, достасып, асыр салып ойнап жүргенінің өзі ұстазға бақыт сыйлары анық. Тек мұғалімнің жағдайын балалар түсінеді. Сондықтан, әрқашан жоғары көңіл-күйде мектепке барамын, себебі балалар әрқашан көңіл-күйді сезінеді.