Тәрбие мен тәрбиешілік
(Мақала)
Әлем таныған ұлы педагог А. С. Макаренко:
«Тәрбиеші болу үшін, тәрбиеленген болуың керек» -деген екен.
Қазіргі таңда педагогтарға айтылатын сын-ескертпелерді көп естеймін
де, өзім бұрын ата-анамның «мұғалімнің айтқаны –заң, тыңдау керек,
тәртіпсіз болмау керек» деген сөздерін есіме түсіремін.Расында
қазір педагогтың емес, баласының сөзін сөйлейтін «заңгер»
ата-аналар көбейіп кеткені жасырын емес. Бұл жерде тәрбиенің
әлсіздігі жатыр, әрине!
Мен өз мамандығыма жай келген
адамдардың қатарынанмын. Себебі қызы көп ата-ананың перзентімін.
Отбасында 5 қыз, бір ұл болды. Інім ең кішкентай болғандықтан
әкемнің қасында мал бағысуға көмектестіп, ер жігітше қолғабысымды
тигіздім.Уақыт зырғып өте берді, тұрмыс құрып, 4 балалы ана
болғаннан кейін оқуға бел шеше кірістім. Отбасындағы тәрбие мені
тәрбиеші болуға итермеледі. «Балапан ұяда не көрсе, ұшқанда соны
іледі» дегендей, мен ата –анамнан алған тәрбиені көпшілікке
көрсетіп жүрмін деп ойлаймын. Мен тәрбиеленген орта жағымсыз
әдеттерден аулақ болды, қатты ұрысу, бейпіл сөздер естімедім.
Сондықтан болар ішкен адамды көрсем, не сырт адамдардың ұрысысып
тұрғанын көрсем, тап бір маған айқайлап тұрғандай жүрегім
дүрсілдеп, қатты қорқамын. «Өмірдің өзі ұлы мектеп» дегендей қанша
адамдармен кездессем, үлкен болсын, кіші болсын олардан сабақ ала
алдым. Бойыма қиыншылықтарды жеңетін күш-жігер жинай
білдім.
Қолыма тәрбиеші мамандығының дипломын алғанда: «Менің өмірім енді басталды!» деген ой келді. Мен өз мамандығым арқылы өзімнің жаңа қырымды аша білдім. Ұжымдастарыммен дидарласу да үлкен бақыт екенін сезіндім! Оқу ешқашан да кеш емес екенін өз басыма түскеннен кейін мойындадым. Балабақшаның алдында тұрғанда «апайлап» өзіме қарай жүгірген бүлдіршіндерді көргенде мен мамандығымды кеш те болса дұрыс таңдағанымды түсіндім!
Алдымдағы бүлдіршіндерді – біреудің баласы емес, ел ертеңі деп танимын. Сондықтан әкемнен алған еңбекқорлық, шыншылдық, адалдық, қайырымдылық, қарапайымдылық пен анамнан алған шыдамдылық, қайсарлық, жауапкершілік, табандылық қасиеттерін тәрбиеленушілерімнің бойына сіңіруге жұмыстанып жүрмін.
жүктеу мүмкіндігіне ие боласыз
Бұл материал сайт қолданушысы жариялаған. Материалдың ішінде жазылған барлық ақпаратқа жауапкершілікті жариялаған қолданушы жауап береді. Ұстаз тілегі тек ақпаратты таратуға қолдау көрсетеді. Егер материал сіздің авторлық құқығыңызды бұзған болса немесе басқа да себептермен сайттан өшіру керек деп ойласаңыз осында жазыңыз
Тәрбие мен тәрбиешілік
Тәрбие мен тәрбиешілік
Тәрбие мен тәрбиешілік
(Мақала)
Әлем таныған ұлы педагог А. С. Макаренко:
«Тәрбиеші болу үшін, тәрбиеленген болуың керек» -деген екен.
Қазіргі таңда педагогтарға айтылатын сын-ескертпелерді көп естеймін
де, өзім бұрын ата-анамның «мұғалімнің айтқаны –заң, тыңдау керек,
тәртіпсіз болмау керек» деген сөздерін есіме түсіремін.Расында
қазір педагогтың емес, баласының сөзін сөйлейтін «заңгер»
ата-аналар көбейіп кеткені жасырын емес. Бұл жерде тәрбиенің
әлсіздігі жатыр, әрине!
Мен өз мамандығыма жай келген
адамдардың қатарынанмын. Себебі қызы көп ата-ананың перзентімін.
Отбасында 5 қыз, бір ұл болды. Інім ең кішкентай болғандықтан
әкемнің қасында мал бағысуға көмектестіп, ер жігітше қолғабысымды
тигіздім.Уақыт зырғып өте берді, тұрмыс құрып, 4 балалы ана
болғаннан кейін оқуға бел шеше кірістім. Отбасындағы тәрбие мені
тәрбиеші болуға итермеледі. «Балапан ұяда не көрсе, ұшқанда соны
іледі» дегендей, мен ата –анамнан алған тәрбиені көпшілікке
көрсетіп жүрмін деп ойлаймын. Мен тәрбиеленген орта жағымсыз
әдеттерден аулақ болды, қатты ұрысу, бейпіл сөздер естімедім.
Сондықтан болар ішкен адамды көрсем, не сырт адамдардың ұрысысып
тұрғанын көрсем, тап бір маған айқайлап тұрғандай жүрегім
дүрсілдеп, қатты қорқамын. «Өмірдің өзі ұлы мектеп» дегендей қанша
адамдармен кездессем, үлкен болсын, кіші болсын олардан сабақ ала
алдым. Бойыма қиыншылықтарды жеңетін күш-жігер жинай
білдім.
Қолыма тәрбиеші мамандығының дипломын алғанда: «Менің өмірім енді басталды!» деген ой келді. Мен өз мамандығым арқылы өзімнің жаңа қырымды аша білдім. Ұжымдастарыммен дидарласу да үлкен бақыт екенін сезіндім! Оқу ешқашан да кеш емес екенін өз басыма түскеннен кейін мойындадым. Балабақшаның алдында тұрғанда «апайлап» өзіме қарай жүгірген бүлдіршіндерді көргенде мен мамандығымды кеш те болса дұрыс таңдағанымды түсіндім!
Алдымдағы бүлдіршіндерді – біреудің баласы емес, ел ертеңі деп танимын. Сондықтан әкемнен алған еңбекқорлық, шыншылдық, адалдық, қайырымдылық, қарапайымдылық пен анамнан алған шыдамдылық, қайсарлық, жауапкершілік, табандылық қасиеттерін тәрбиеленушілерімнің бойына сіңіруге жұмыстанып жүрмін.
шағым қалдыра аласыз













