Зау аға-Шераға

Зау аға -Шераға

Қызықты, таңбаланған сансыз сурет,

Естелік өткен күннен көп сыр шертет.

Балалық шақ, тез есейткен сол бір кезең,

Фото альбом парақтарын ашты кезек.

Шер -атам, қалды үнсіз қабақ түйіп,

Фото альбомнан күрсінді ашып көріп.

Ауыртпалық еңсесін көтертпеген,

Сол суреттер жәдігердей көп сыр шерткен.

Төрт жасында әкесі жау танылды,

Белгісіз әлі, не себеп қара жағылды.

Тағдыры қиын баланы тез есейтті,

Есейді сана, өмірі тез үлкейтті.

Аштық , нәубет, соғыс оты шарпыған,

Аз еді кезі ,бала боп күліп ойнаған.

Өткенге артар өкпесі де жоқ емес ,

Алайда әр кез ,тағдырым деп иланған.

Жетімдік жазылмайтын жара салды,

Түсінде кейде қиналып қатты жылады.

Жетілді жетім, бағындырды белесті.

Зау ағам келіп, ұлттық сана серпілді.

Есейді ол, алмас қылыштай жарқ етті,

Еңбектенді, елеңді еңбек ақталды.

Талай талант топтастырып жанына,

Талай жастың қаламдарын ұштады.

Серпіліс тұсы , еңбек қызу ілгерілеп,

«Лениншіл жас» алға шығып суырылды.

Мәңгүрттік дерті жайылған шақта сол мезет,

«Жалын» мен «Жұлдыз» сақтады биік, шың рухты.

Тоқырау асқындап, ел мәңгүрттенді,

Адал сөз бен ащы пікір табылды.

Қорқақ көңіл қорғалып батылдықпен,

Қазақ әдебиеті тек шындықты шырқады.

Кейбіреуге дарымаған қасиет,

Редактор болып атқарды ол көп еңбек.

Социалистік Қазақстанды өзгертті,

Тәуелсіз «Егеменді Қазақстан» деп.

«Шерағаның шекпенінен шықтық» деп.

Қаламгерлер мақтан етіп айтады.

Мәжіліс мінбесінде ақылымен

Талай рет тұлға екенін мойындатты.

Артық мадақ, мақтауға малданбайтын,

Жүрегі жұмсақ мейірімді Ер ата.

Бейне бір ұқсайды ол алып шыңға,

Сыр сандығы жеті құлып астында.

Бір беткей шыншыл мінез алып тұлға,

Ұқсатты келбетіңді Бауыржанға.

Ер мінез бала десе елжірейтін,

Білдірмей күлетін ол анда-санда.

Шерағаның шыны менен өр шыңы ,

Мұңлы шер мен ащы тердің өтеуі.

Сөз кестесін қызыл-жасыл бояусыз,

Талай жанның жүрегіне жеткізді.

Бәріміз де жұмыр басты пендеміз,

Өткенменен кешегіні көксейміз.

Тағлымды ғұмыр, дұрыс өмір сүрсек те,

Бір кем дүние бар екенін сезбейміз.

Ақтанау мініп алып арғымақты,

Аралайтын сағынып Мыңбұлақты.

Туған жердің самалы ,ыстық лебі,

Ұмыттырды жағымсыз өткендерді,

Мақтанамын ,менің өлкем ғажап деп,

Шерхан атам осы өлкеде туған деп.

Осыншама абыройға бөленген,

Өзіңе арнап жырды жаздым өрнектеп.

Елепбай Айдана Ерғалиқызы

10-сынып оқушысы

Зау аға, асқар нар тұлға

Зау аға,өзіңе арнап сыр шертейін,

Сыр шертейін,өзіңді үлгі етейін.

Өзіңдей алып,асқар,нар тұлғаға,

Аз болар менің айтқан бұл мұң күйім.

Аға,сен қайтпас-қайсар,ел қыраны,

Қараңғыда жол көрсеттің сен қырағы.

Өміріңнен ауыр күндер көп көрсең де,

Таймадың, болса да көп сынағы.

Сені мен үлгі тұтам барша жұртқа,

Берілмеген алса да,қанша соққы.

Аға,сен шынында да батыл жансың,

Есейген,бала болмай бір уақытта.

Ең алғаш қалам алдың сен қолыңа,

Көрсеттің талай еңбек сен бұл жолда.

Қаламыңның жемісін де өзің көрдің,

"Лениншіл жаста"болдың бұл уақытта.

Еңбектендің, талпындың, азап көрдің,

Өміріңді шығармамен жаза білдің.

Шынында да , еңбек көрген сенің жүзің,

Ақтарылды,шындық болып елің үшін.

Бірі білсе, бірі білмес, редакторды,

Оны білмеу болады шын ұятты.

Ең алғаш рет "Таң Шолпан" деген хабарды,

Өзіңсің елге ұсынған аға ардақты.

Шерхан ата, мынау сенің өміріңмен таныстым,

Құласаң да,берілмей мына өмірде алыстың.

Үлгі тұтам,мақтанамын, шықтым сенің өлкеңнен,

Алғысым зор,сені танып, мақтан етім мен көпке.

Сендей адам болғанына шын жүректен қуанам,

Жаса мәңгі, даңқың артсын,құрметтеймін,Шер аға!

Елепбай Айдана Ерғалиқызы

10-сынып оқушысы