Жапония 1945 – 2000 ж
ж.
Соғыстан кейінгі оккупациялық тәртіп
( 1945 – 1952 ж ж.
1945 жылы 26
шілдеде—
Жапонияға қатысты одақтық мемлекеттердің саясаты
Потсдам мәлімдемесінде жасақталған.
1945 жылы қыркүйекте әскерлерлер және
жазалаушы органдар, ұлтшылдық ұйымдар
таратылды.
1946 жылы 3 қарашада қабылданған жаңа
конституция болды.
1947 жылы 3 мамырда
заң күшіне
енді.
1948 жылы желтоқсанда ағылшын үкіметінің
оккупацилық әскерінің штабына тұрақтандыру жоспарын іске асыруға
нұсқау болды.Ол тоғыз пунктан
тұрды.
1949 жылға дейін экономиканы қалпына
келтіру, үкіметтік ірі монополиядан жәрдемақы алу ағылшындықтардың
демеуі арқылы жүрді.
1952 жылы Сан – Францисско бейбіт
келісімінің күшіне енгенге дейін мемлекеттің жоғарғы билігі АҚШ –
тың қолында болды.
Сан – Франциско бейбіт
келісімі
1951 жылы қыркүйекте Сан – Франциско бейбіт
келісімі туралы конференция өтті.
Жапония постоккупациялық кезеңде ( 1952
– 1960 жылдардың ортасында )
1952 жылы тамызда прмьер Есида үкіметтің
мақсаты жаңа жапондық әскер құру деп өзінің бір сөзінде
айтқан.
1956 жылы қазанда СССР мен Жапония
Бірлескен мәлімдемеге қол қойды.
1956 жылы мемлекетте 675 АҚШ – тың әскери
объектісі болды.
1960 жылы Жапонияның экономикалық күші
өсті.
1970 жылы капиталистік әлемде Жапония АҚШ –
тан кейін екінші орынға шықты.
1953 – 1954 жылдары дағдарыстық жағдайдан
кейін Жапонияда экономикалық көтерулер
басталды.
1957 жылға дейін жалғасты және соғыстан
кейінгі елдің экономикасын қалпына келтіруде маңызды әсерін
тигізді.
1956 жылы жалпы ұлттық өнім өткен жылға
қарағанда 13 % өскен, ал өндірістік өнімдер –
22 % өскен.
1964 жылы күзде премьер – министр Икэда
ауырғанына байланысты өз еркімен қызметінен кетті және ЛДП ішіндегі
ұзақ күрестен кейін басшының орыны Сато Эйсакуға
берілді.
Жапонияның саяси және экономикалық дамуы
( 1960 ж. ортасы – 1990 жыл )
1960 жылдың
ортасында Жапонияның ішкі саяси жағдайы 1990
жылға дейін сақталған бұрынғы қалпын
иеленді.
1966 жылы Жапонияның қарулы күштері 247 мың
адамды құрады.
1965 жылы ақпанда Жапония мен Оңтүстік
Корея келісіс шартқа қол қойды.
1966 жылы Жапония жаңа саяси блок АЗ – ПАК
құрамына кірді, оның құрамына сонымен қатар Тайвань, Оңтүстік
Корея, Тайланд, Филиппины, Австралия және Жаңа Зеландия да
енді.
1960 жылдары Жапония басқа дамыған
мемлекеттерден экономикалық өсу қарқыны озық болып
жалғасты.
1961 – 1970 жылдары Жапонияның ұлттық
өнімдері орташа жылдық есеппен 11 % өсті, сол кезде Ұлыбританияда
2,8 % - дан аспады, ал АҚШ – та
4,1 %болды. 1951 – 1970 жылдары Жапонияның
өнеркәсіп өнімдері жылына шамамен
15,2 % өсті. Егер 1950 жылы Жапонияның өнеркәсіп
өндірісінде жеке салмағы 1,7 %ғана болса, 1970 жылы
10,1 % жетті.
1969 - 1970 жылдары өнеркәсіп
өнімдерін өндіруден екіші орын алды.
1980– 1990 жылдардағы
экономиканың дамуы
1980 жылы Жапония басты
орталықтарының қазіргі капитализмнің күші ретінде дамушы мемлекет
болды.Ол алтын және валюта қорының көлемі жағынан бірінші орын
алды. Жапонияда тұрғындардың жанына жылына кіріс 18 мың доллардан
асты.
1980 жылдың ортасында
93 % жапондықтар толық орташа білім алған, оның
40 % жуығын жастар
құраған.
1992 жылы жалпы ұлттық өнімнің өсуі және
қызметінің мәні қысқарды; өнеркәсіп өнімдерін өндіру сол қалпында
қалды;
1993:жылы,жапониялық көрсеткіштер өндіруші
еңбектерінің өсімі минус болды; керісінше жұмыссыздардың саны
3,2 %
өсті.
1995 жылдың соңында ғана экономикалық дағдарыстан
шығу жағдайы белгі бере бастады, 1990 жылдың аяғында мемлекеттің
экономикасы қиын тұралаулар кезеңін бастан
кешті.