СЫЙЛЫҚ РЕТІНДЕ КІТАП АЛҒАНДЫ,БЕРГЕНДІ ҰНАТАМЫН
Кітап. Бес әріптен құралған бір ауыз сөз,қағаздан құралған
қарапайым зат көрінетін болар. Бірақ,іші теңдессіз білім мен
қазынадан жаратылған ғой. Қазіргі таңда кітап өз қадір-қасиетін
сақтап қалды деп ойламаймын. Себебі,кітаптың жеткен
мәртебесі-кітапхана сөрелері. Ойланып отырып еске аламын,кітаптың
жайын ойлап қиналамын. Себебі,кітапты аса құрметпен бағалайтын
адамдар саусақпен санарлық,ат төбеліндей. Өз басым кітаптың
қадір-қасиетін өз ар намысыммен тең көремін.
Маған сыйлық ретінде бағалы заттар мүлде қажет емес. Неге
дейсіз бе? Маған ата-анам техникалық құралдар немесе соңғы
номердегі ойын құрылғысын сыйлады делік. Бірақ, мен оны не
істеймін? Неменеге жаратамын? Қандай ғибрат аламын? Ол айтпаса да
түсінікті. Себебі, ондай заттардан ешқандай ғибрат ала алмаймын.
Керісінше өз-өзімді жеп ,ақыры мына өмірмен қоштасуға жолдама
аламын. Сондықтан,кез-келген адамға сыйлық сыйлар алдын да жақсылап
ойлану қажет. Оған руханият сыйлайтын бұйым немесе қажетіне
жарататын бұйым сылау қажет.
Мен кез-келген жағдайда ойланып,толғаныс үстінде жүремін.
Кітаптан оқығанымды өміріммен байланыстыруға тырысамын . Жақын
адамдарымның да өзім сияқты руханиятқа қанық болсыншы деген ниетпен
сапалы кітаптар сыйлап отырамын. Өзім оқып аяқтаған кітаптарды
ғылым құмар білімгерлерге сыйлап отырамын.