Тәрбие-тал бесіктен

Тәрбие менің түсінігімде,тұлғаның бейнесі мен мінез-құлқын қалыптастырып,өмірге бейімдеуге бағытталған үдеріс деп білемін.Оның ішінде түрте кеткім келетіні,біздің,яғни қазақ халқының тәрбиесі.

Қазақ халқымыз,тәрбиеге аса көңіл бөлген.Ахмет атамыздың әдемі сөзі барғой,’Баланы ұлша тәрбиелесең ұл,құлша тәрбиелесең құл’ болады деген.Бұл сөзге қосылмасыма болмас,шынында тәрбие-тал бесіктен басталады.Дүниеге шыр етіп, келгенімізден,көретін жандарға,әпке-ағаларымызға бой түзеп өсетінімізде бар.

Байқап қарасақ,тәрбиенің де бірнеше түрі бар екен.

Олар:

•бесік тәрбиесі.

•балдырған тәрбиесі.

•өрен тәрбиесі.

•жасөспірім тәрбиесі.

•жастар тәрбиесі.

Ал мұндағы оның басты мақсаты не?деген сұраққа келер болсақ,адам бойында ізгілік, инабаттылық қасиеттерін және тіршілікке қажетті дағдылар қалыптастыру болып табылады.

Сонымен қатар,жүрмен ортамыз,яғни қоғамда біршама әсерін беретін секілді.Оны қоғамдық тәрбиеге жатқызуға да болатын секілді.Қоғамдық тәрбие-бізге не береді?деген сұрақтар туындауы мүмкін.Ол қоғамдық қатынастардың қарқынымен, қандай қоғамдық-экономикалық формацияның шарттарында іске асатынымен анықталады.

Түпкі мағынасына келгенде тәрбие,бізге ата-бабамыздан қалған мұра,тәрбиемен ұштасатын рухани байлық пен әдет-ғұрып сынды дүниелер де бар.

Қанша жоққа шығарсақ та,тәрбиелі адам әрқашанда,жолы ашық,сөзі,өзі де жағымды болмақ.Халқымыздың даналығы соншалық,қызға қырық үйден тыйым,ұлға елу үйден тыйым сынды тыйымдар,біздің халыққа ғана тән.

Жалпы қорытындылай келе ата-апаларымыздың,отбасы мүшелеріміздің тәрбиемізге,едәуір әсер ететінін білдік.Бүгінгі ұрпақ пен келешек ұрпақтың,бойына жақсы қасиеттер сіңіртіп,жақсы азамат болуы,біз бен сіздің қолыңызда!Ата-бабаларымыздың,ата-анамыздың ақылына сүйеніп,өз ойымызға сүйеніп,алдағы болашақты,оның ұрпағын жарқын ете білейік!